Beeldende vormgeving

19'eeuw

De romantiek was een stroming in de Westerse cultuur die zich aan het einde van de 18e eeuw en het begin van de 19e eeuw sterk deed gelden in de kunst.

 In de romantiek werd, in reactie op het kille classisisme, de subjectieve ervaring als uitgangspunt genomen. Hierdoor kwamen introspectie, intuïtie, emotie, spontaniteit en verbeelding centraal te staan.

De naam romantiek is ontleend aan de middeleeuwse romances - verhalen waarin feilbare mensen de droom van volmaaktheid najagen. Aanvankelijk had het woord niet de misprijzende connotatie die tegenwoordig aan een woord als sentimenteel kleeft.

friedrichgoya

 

delacroix

goya

Realisme

realisme-1.jpg

 

Het realisme was een stroming in de 19e-eeuwse beeldende kunst waarin gestreefd werd naar het weergeven van de (maatschappelijke) werkelijkheid. De stroming was vooral sterk in Frankrijk rond het midden van de eeuw en wordt gezien als reactie op de Romantiek

milletcourbet

Het impressionisme

 is een stijl in de schilderkunst die is ontstaan in Frankrijk tussen 1860 en 1870. De impressionisten onderscheiden zich door een bijzondere belangstelling voor lichtwerking, atmosfeer en het weergeven van een momentweergave. Zij bouwden hun voorstelling op met duidelijk zichtbare verftoetsen. Met vlugge penseelstreken probeerden zij het prismatische van het licht weer te geen. Op een afstand beschouwd mengen deze streken optisch. Het natuurlijke licht probeerden ze te zo te vangen. Zij schilderden actuele en eigentijdse voorstellingen. Vaak betrof het landschappen en andere voorstellingen in de buitenlucht. Door de uitvinding van de verftube konden ze ook echt buiten werken. Verf werd daarvoor in het atelier van de kunstenaar vervaardigd. Het was de gewoonte om een landschap in het atelier te schilderen eventueel m.b.v. schetsen die in de openlucht waren vervaardigd. Enkele bekende vertegenwoordigers zijn Monet, Manet, Sisley, Degas, Pissarro, Berthe Morisot en Renoir

degasmonet

De manier waarop de dingen uitgebeeld werden veranderde. Het begon al in de negentiende eeuw, toen de impressionisten zich voornamelijk met kleur bezighielden en Jugendstilkunstenaars vormen uit de natuur gingen ‘vervormen’. In het algemeen kun je zeggen dat bij de kunstenaars een enorme behoefte ontstond om zelfstandig op onderzoek uit te gaan naar vorm, kleur en ruimte. Als gevolg daarvan ontstonden en ontstaan tientallen verschillende manieren van bouwen, beeldhouwen en schilderen of met één woord gezegd: vormgeven.

 

Jugendstil of art nouveau

 is een kunststroming die tussen 1890 en 1914 op verschillende plaatsen in Europa populair was, voornamelijk als reactie op het vormvervagende impressionisme. De jugendstil manifesteerde zich vooral in gebruiksvoorwerpen (glaskunst, plateel( keramiek), sieraden, meubels etc.), de architectuur en de schilderkunst. De stroming kende een korte maar hevige bloeitijd. In West-Europa was de stijl ruim voor 1910 al verleden tijd, in het oosten kon ze wat langer overleven